พุทธศาสนสุภาษิต

หมวดมิตร

  • มีมิตรเลวมีเพื่อนเลว ย่อมมีมารยาทเลวและที่เที่ยวเลว

  • เมื่อความต้องการเกิดขึ้น สหายเป็นผู้นำสุขมาให้

  • ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมมีผู้บูชาในที่ทั้งปวง

  • ความเป็นสหายไม่มีในคนพาล

  • มารดาเป็นมิตรในเรือนตน

  • มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นพรหม

  • คนคุ้นเคย ไว้ใจกันได้ เป็นญาติอย่างยิ่ง

  • หมู่เกวียน เป็นมิตรของคนเดินทาง

  • ถ้าได้สหายเป็นผู้รอบคอบ พึงพอใจและมีสติเที่ยวไปกับเขา

  • สหายเป็นมิตรของคนผู้มีความต้องการเกิดขึ้นเนืองๆ

  • ผู้ประทุษร้ายมิตรเป็นคนเลวแท้

  • ภริยาเป็นเพื่อนสนิท

  • ผู้ไม่ประทุษร้ายมิตร ย่อมผ่านพ้นศัตรูทั้งปวง

  • ถ้าไม่ได้สหายผู้รอบคอบ พึงเที่ยวไปคนเดียวและไม่พึงทำความชั่ว

  • ความดีที่ทำไว้เอง เป็นมิตรตามตัวไปเบื้องหน้า

  • ประโยชน์ที่มุ่งหมายทุกอย่างของผู้มีมิตรพรั่งพร้อม ย่อมจะสัมฤทธิ์ผลเหมือนโชคช่วย

  • ลูกที่ไม่เลี้ยงพ่อแม่เมื่อแก่เฒ่า ไม่นับว่าเป็นลูก

  • มารดาบิดา เป็นอาหุไนยบุคคลของบุตร

  • บุตร คือฐานรองรับของมวลมนุษย์

  • มารดาบิดา ท่านเรียกว่าเป็นบูรพาจารย์ (ครูคนแรกของบุตร)

  • ความเคารพรักบำรุงมารดา นำมาซึ่งความสุขในโลก

  • มิตร เมื่อระลึกถึงธรรมแล้ว ไม่ยอมทอดทิ้งมิตร ในยามมีทุกข์ภัยถึงชีวิต ข้อนี้เป็นธรรมของสัตบุรุษโดยแท้

  • เดินร่วมกัน ก้าว ก็นับว่าเป็นมิตร เดินร่วมกัน ก้าว ก็นับว่าเป็นสหาย อยู่ร่วมกันสักเดือนหรือ กึ่งเดือน ก็นับว่าเป็นญาติ ถ้านานเกินกว่านั้นไป ก็เหมือนกับเป็นตัวเอง แล้วเช่นนี้ จะให้เราละทิ้งนายกาฬกัณณีที่คุ้นเคยกันมานานแล้ว เพราะเห

  • มีญาติพวกพ้องมาก ย่อมเป็นการดี เช่นเดียวกับต้นไม้ในป่าที่มีจำนวนมาก ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่โดดเดี่ยว ถึงจะงอกงามใหญ่โตสักเท่าใด ลมก็พัดให้โค่นลงได้

  • บัณฑิตย่อมปราถนาบุตรที่เป็นอภิชาต หรืออนุชาต ย่อมไม่ปราถนาอวชาตบุตร ซึ่งเป็นผู้ทำลายตระกูล