พุทธศาสนสุภาษิต

หมวดทุกข์-พ้นทุกข์

การพลัดพรากจากสิ่งที่รัก ก่อให้เกิดทุกข์

การพบเห็นสิ่งที่ไม่รัก ทำให้เกิดทุกข์

สังขาร เป็นทุกข์อย่างยิ่ง

ความจน เป็นทุกข์ในโลก

ทุกเสมอด้วยขันธ์ ไม่มี

เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี นำทุกข์มาให้

คนไม่มีที่พึ่ง.. อยู่เป็นทุกข์

ผู้แพ้.. ย่อมอยู่เป็นทุกข์

การกู้หนี้ เป็นทุกข์ในโลก

ทุกข์.. ย่อมไม่ตกถึงผู้หมดกังวล

นิพพาน เป็นสุขอย่างยิ่ง

ผู้ดื่มธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข

การสะสมบุญ นำสุขมาให้

เมื่อหมดกังวล ทุกข์ก็ไม่มี

ผู้ประพฤติธรรม ย่อมอยู่เป็นสุข

ปฏิบัติชอบต่อมารดา เป็นความสุขในโลก

ปฏิบัติชอบต่อบิดา เป็นสุขเช่นกัน

การแสดงธรรม ทำให้เกิดสุข

ผู้ไม่มีอะไรให้กัลวล สุขจริงหนอ

ครองเรื่อนไม่ดี ก็เป็นทุกข์

ปฏิบัติชอบต่อสมณะ ย่อมเป็นสุข

ท่านผู้ไกลกิเลส ช่างสุขจริงหนอ

ศีลก่อให้เกิดสุขตราบเท่าชรา

ทุกข์ เท่านั้นเกิด

ศรัทธาที่มั่นคง ทำให้เกิดสุข

โลกตั้งอยู่บนฐานแห่งความทุกข์

คนมีตัณหาเป็นทุกข์บ่อยและนาน

ละทุกข์ทั้งปวงได้ เป็นความสุข

เป็นคน พึงทำทุกข์ให้หมดไปได้

สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์อย่างยิ่ง

การได้ปัญญา ทำให้เกิดสุข

การสะสมบาป เป็นทุกข์

การอยู่ร่วมกับคนไม่เสมอกันก็เป็นทุกข์

ไม่พบคนที่รักก็เป็นทุกข์

พอใจเท่าที่มี เป็นความสุข

ผู้ฉลาด พึงละทุกข์ในโลกนี้ให้ได้

การไม่เบียดเบียนกัน เป็นทุกข์ในโลก

คนโง่ ย่อมได้รักทุกข์บ่อย ๆ

กามมีความคับแค้นเป็นราก มีทุกข์เป็นผล

ธรรมที่ประพฤติดีแล้วนำสุขมาให้

สุขอื่นนอกจากความสงบไม่มี

บุญให้ความสุขเมื่อถึงคราวตาย

การไม่พบคนชั่วเลย มีความสุขทุกเมื่อ

ทุกข์ เสมอด้วยขันธ์ไม่มี

ผู้แพ้ ย่อมนอนเป็นทุกข์

พบคนไม่รัก ก็เป็นทุกข์

การไม่ทำชั่ว ทำให้เกิดสุข

ความทุกข์ เกิดขึ้นบ่อย ๆ

การเกิดบ่อย ๆ เป็นทุกข์

ความจนเป็นทุกข์ในโลก

กามทั้งหลายมีสุขน้อย ทุกข์มาก

การอุบัติขึ้นของพระพุทธเจ้า ทำให้เกิดสุข

ทุกข์เท่านั้นตั้งอยู่ ทุกข์เท่านั้นดับไป

อยากได้สุข เมื่อปฏิบัติถูกทาง ก็ย่อมได้สุข

นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรดับ

นอกจากทุกข์ ไม่มีอะไรเกิด

ทุกข์เป็นภัยใหญ่หลวงของโลก