ผมได้อ่านบทความเรื่อง “หอกข้างแคร่รีเทิร์น: “ด็อกเตอร์” เทวดารุ่นใหม่ในสังคมการเมื
ไม่ใช่ความผิดของดอกเตอร์หร
คนที่เรียกตัวเองว่าดอกเตอร
การเรียกตัวเองว่าดอกเตอร์ย
สำหรับคนขี้หมั่นไส้นั้น ผมเชื่อว่ามีอยู่มากพอสมควร
บางคนชอบเรียกตัวเองว่าดอกเ
ผมมีข้อแนะนำผู้ที่ไม่ชอบที
ดอกเตอร์กิ๊กก๊อกกับดอกเตอร
อย่างไรก็ตามบางคนก็อาจได้ด
ปัญหาดอกเตอร์กิ๊กก๊อกก็ยัง
บางคนอาจกลัวว่า คำพูดที่เป็นพิษของดอกเตอร์
โดยนัยนี้ เราจะต่อกรกับดอกเตอร์ ดอกเตอร์ชั่ว ดอกเตอร์ต่ำชั้น เราก็ยิ่งต้องตอบโต้ที่ประเ
โลกของเปลือกนอก
ในโลกนี้ เรามักพยายามใช้เปลือกเพราะ
ผมเชื่อว่าความหมั่นไส้อาจา
ปฏิกิริยาต่อกรณีนี้จึงปราก
ดูกันที่ผลงานดีกว่า
เป็นเวลานับร้อยปีมาแล้ว ที่ประเทศไทยส่งคนไปเรียนต่
ในภาคปฏิบัติ สิ่งที่จะพอใช้ตรวจสอบความน
ความรู้จริงต้องเกิดจากการศ
เราไม่พึงไปหมั่นไส้พวกดอกเ
* ตอนนี้ (8 มิถุนายน 2553 ไม่มี link แล้วครับ)
หมายเหตุ:
ขออนุญาตเอาบทความของ “แดง ไบเล่” ที่เขียนเรื่อง “สถาบันอาจารย์มหาวิทยาลัย”
ในเมืองไทยเรานั้น มีการกล่าวขวัญถึงสถาบันต่า
เนื่องจากสถาบันอาจารย์มหาว
ขอแนะนำให้นักศึกษาใหม่ รู้จักกับพวกเขาก่อนเป็นเบื
๑. เขาเป็นข้าราชการพลเรือนสัง
๒. เขาต่างจากข้าราชการพลเรือน
๓. ระบบการบังคับบัญชา และการวัดผลงานของพวกเขาหละ
๔. เขามีหน้าที่ให้บริการทางวิ
๕. นอกจากนี้ เขาก็ไปวิ่งรอกหากิน ด้วยการสอนกวดวิชา สอนพิเศษ ทำงานกับธุรกิจเอกชนบ้าง แต่ยังไม่เคยเห็นที่ขายทัปเ
๖. เขาได้รับการยกย่อง จากสังคมอย่างมากพอสมควรตลอ
ความสำคัญผิดของนักศึกษาที่
๑. นักศึกษาใหม่ส่วนมาก นึกว่าอาจารย์เป็นบุคคลพิเศ
๒. นักศึกษาอาจคิดว่า อาจารย์คือผู้หยั่งรู้โลกแล
๓. โปรดระลึกไว้เสมอว่า อาจารย์มหาวิทยาลัยส่วนมาก สอนหนังสือไม่เป็นและมักจะบ
๔. อาจารย์มหาวิทยาลัยจำนวนมาก
๕. อาจารย์มหาวิทยาลัยครึ่งหนึ
๖. อาจารย์มหาวิทยาลัยกว่าครึ่
๗. อาจารย์มหาวิทยาลัยที่หย่อน
๘. อาจารย์มหาวิทยาลัยที่เป็น สาวโสด มีเป็นจำนวนมาก คนกลุ่มนี้บางคนที่เขา “ทำใจ” กับวิถีชีวิตของตนเองได้ ก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่อีกส่วนหนึ่งที่ “ทำใจ” ไม่ได้จะมีผลต่องาน และอย่าลืมว่า จริงๆ แล้ว งานอาชีพอาจารย์มหาวิทยาลัย
๙. อาจารย์มหาวิทยาลัยจำนวนมาก
๑๐. โปรดระวัง อาจารย์มหาวิทยาลัยเป็นบุคค
๑๑. ในทางกลับกัน ก็อาจเกิดความน้อยเนื้อต่ำใ
๑๒. อาจารย์มหาวิทยาลัยจำนวนมาก
๑๓. คนที่ไม่ได้รักอาชีพครู จำนวนมากเหล่านี้ มีชีวิตประจำวันอย่างเซ็งๆ ไป ปีแล้วปีเหล่า ถึงเวลาเขาก็มา “ให้บริการ” การสอนพอให้หมด “หน้าที่” (และเขาจำกัดกรอบหน้าที่ของ
๑๔. ท้ายที่สุด ในสายตาของคน “แย่ๆ” เหล่านี้ นักศึกษาจึงถูกลอยแพและเป็น